اﻣﺮﻭﺯ ﺑﺎ ﺗﻮ ﺑﻮﺩﻥ ﻳﺎ ﻧﺒﻮﺩﻥ ﻓﺮﻗﻲ ﻧﺪاﺭﺩ.....

ﺁﻥ ﺭﻭﺯﻫﺎ ﻛﻪ ﺑﺎ ﺗﻮ ﺑﻮﺩﻥ ﺑﺮاﻳﻢ ﺁﺭﺯﻭ ﺑﻮﺩ ﺗﻤﺎﻡ ﺷﺪ!

اﻣﺮﻭﺯ ﺑﺎ ﺗﻮ ﺑﻮﺩﻥ ﻳﺎ ﻧﺒﻮﺩﻥ ﻓﺮﻗﻲ ﻧﺪاﺭﺩ...

ﺳﻴﮕﺎﺭ باﺷﺪ و ﺧﻴﺎﺑﺎﻥ...

ﻣﻦ ﻣﻲ ﺭﻭﻡ ﺗﺎ ﺩﻭﺩ ﻛﻨﻢ ﻫﺴﺘﻲ اﻡ ﺭا...!!!!!

ﻻاﻗﻞ ﺑﺮﮔﺮﺩ.....

ﻻاﻗﻞ ﺑﺮﮔﺮﺩ و ﺗﻘﻮﻳﻢ ﺭﻭﺯﻫﺎﻱ ﺑﻲ ﺗﻮ ﺑﻮﺩﻥ ﺩﻟﻢ ﺭا ﻭﺭﻕ ﺑﺰﻥ;

اﺯ ﻫﻤﺎﻥ ﺟﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺭﻓﺘﻲ ﻣﺎﻧﺪﻩ.....

ﺑﻲ ﺣﺴﻢ ﻛﺮﺩﻱ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺗﻤﺎﻡ ﺣﺲ ﻫﺎﻱ ﺩﻧﻴﺎ.....

ﻣﻲ ﺧﻨﺪﻡ...

ﺩﻳﮕﺮ ﺗﺐ ﻫﻢ ﻧﺪاﺭﻡ...

ﺩاﻍ ﻫﻢ ﻧﻴﺴﺘﻢ...

ﺩﻳﮕﺮ ﺑﻪ ﻳﺎﺩ ﺗﻮ ﻫﻢ ﻧﻴﺴﺘﻢ...

ﺳﺮﺩ ﺷﺪﻩ اﻡ...

ﺳﺮﺩ ﺳﺮﺩ...

ﻧﻤﻲ ﺩاﻧﻢ ﺷﺎﻳﺪ ﺩﻕ ﻛﺮﺩﻩ اﻡ...

ﻛﺴﻲ ﭼﻪ ﻣﻲ ﺩاﻧﺪ?!

ﺑﻲ ﺣﺴﻢ ﻛﺮﺩﻱ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺗﻤﺎﻡ ﺣﺲ ﻫﺎﻱ ﺩﻧﻴﺎ.....

ﺗﺎﻳﺘﺎﻧﻴﻚ!

اﻳﻦ ﺭﻭﺯﻫﺎ ﺑﻴﺸﺘﺮ اﺯ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﻏﺮﻕ ﺗﻮاﻡ و ﺗﻮ, ﻫﻤﺎﻥ ﻛﺸﺘﻴﺒﺎﻥ ﻛﺸﺘﻲ ﺩﺭ ﺣﺎﻝ ﻏﺮﻕ ﻣﻦ, ﺩﺭ ﻋﻤﻴﻖ ﺗﺮﻳﻦ اﻗﻴﺎﻧﻮﺱ ﻫﺎﻱ ﻭﻫﻢ و ﺧﻴﺎﻝ ﻫﺴﺘﻲ...

ﻣﺴﺎﻓﺮاﻧﺖ ﻫﻤﮕﻲ ﺭﻭﻳﺎﻫﺎﻱ ﻣﻦ ﻫﺴﺘﻨﺪ و ﺗﻮ ﻫﺮ ﭼﻪ ﭘﻴﺶ ﻣﻲ ﺭﻭﻱ, ﻳﻜﻲ ﻳﻜﻲ, ﺑﻪ ﺁﺏ ﻣﻲ ﺳﭙﺎﺭﻳﺸﺎﻥ و ﻣﻦ, ﺩﺭ ﻫﺮ ﻟﺤﻆﻪ ﺧﺎﻟﻲ ﻣﻲ ﺷﻮﻡ اﺯ ﺭﻭﻳﺎ و ﻧﻪ اﺯ ﻓﻜﺮ ﺗﻮ.....

ﻫﻤﻪ ﭼﻴﺰ ﻣﺮا ﭘﺮﺕ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ.....

اﻳﻦ ﺭﻭﺯﻫﺎ...

ﻫﻤﻪ ﭼﻴﺰ ﻣﺮا ﭘﺮﺕ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ.....

ﺑﻪ ﺗﻤﺎﻡ ﻟﺤﻆﺎﺗﻲ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻛﻨﺎﺭ ﺗﻮ ﮔﺬﺷﺖ.....

ﺑﺴﺎﺯ ﻣﺮا!!

ﻣﻦ ﺑﻢ!

ﺧﺮاﺑﻢ ﻛﻦ و اﺯ ﻧﻮ ﺑﺴﺎﺯ ﻣﺮا!!

ﺷﻴﺮﻳﻦ و ﻓﺮﻫﺎﺩ!

ﺷﻴﺮﻳﻦ ﭼﺎﻱ ﺗﻌﺎﺭﻑ ﻛﺮﺩ...

ﻓﺮﻫﺎﺩ ﻗﻨﺪ ﺩﺭ ﺩﻟﺶ ﺁﺏ ﺷﺪ...

ﻛﻤﻲ ﺁﺏ ﺑﺨﻮﺭﺩ ﺧﻮﺏ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ.....

ﭼﺸﻤﺎﻧﻢ ﺳﻴﺎﻫﻲ ﻣﻲ ﺑﻴﻨﺪ و ﺗﻴﺮﻩ و ﺗﺎﺭ, ﻭﻟﻲ ﺻﺪاﻱ اﻃﺮاﻓﻴﺎﻧﻢ ﺭا ﺑﻪ ﻭﺿﻮﺡ ﻣﻲ ﺷﻨﻮﻡ;

ﻛﻤﻲ ﺁﺏ ﺑﺨﻮﺭﺩ ﺧﻮﺏ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ و...!

اﻓﺴﻮﺱ!!

ﻛﺎﺵ ﻣﻨﺪﻫﻦ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺁﻥ ﻫﺎ ﻓﻜﺮ ﻣﻲ ﻛﺮﺩﻡ و ﺑﺎ ﺟﺮﻋﻪ اﻱ ﺁﺏ, ﺧﻮﺏ ﻣﻲ ﺷﺪﻡ!

ﻣﻦ ﺑﻪ ﻳﻚ ﺩﺭﻳﺎ اﺣﺘﻴﺎﺝ ﺩاﺭﻡ ﺑﺮاﻱ ﻏﺮﻕ ﺷﺪﻥ;

ﻧﻪ ﻳﻚ ﻟﻴﻮاﻥ ﺁﺏ ﺑﺮاﻱ ﺟﺮﻋﻪ ﺟﺮﻋﻪ ﻧﻮﺷﻴﺪﻥ و ﺳﻴﺮاﺏ ﺷﺪﻥ!

ﺗﻨﻬﺎﻳﻢ ﺑﮕﺬاﺭ!

اﺯ ﻣﻦ ﻣﻲ ﭘﺮﺳﻴﺪ ﺑﺮاﻱ ﺑﻮﺩﻧﻢ ﭼﻪ ﻣﻲ ﻛﻨﻲ و ﻣﻦ ﻓﻘﻄ ﻧﮕﺎﻫﺶ ﻛﺮﺩﻡ...

ﻣﻲ ﺩاﻧﺴﺘﻢ ﺭﻭﺯﻱ ﻧﻴﺰ ﻣﻲ ﮔﻮﻳﺪ اﮔﺮ ﺫﺭﻩ اﻱ ﻣﺤﺒﺖ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺩﺭ ﺩﻟﺖ ﺩاﺭﻱ, ﺗﻨﻬﺎﻳﻢ ﺑﮕﺬاﺭ!!

اﮔﺮ ﭘﻴﺶ ﻣﻦ ﺑﺎﺷﻲ.....

ﺧﺪا ﻫﻢ ﺩﻭﺳﺖ ﻧﺪاﺭﺩ ﻣﺎ ﺑﻪ ﻫﻢ ﺑﺮﺳﻴﻢ...

ﭼﻮﻥ اﮔﺮ ﭘﻴﺶ ﻣﻦ ﺑﺎﺷﻲ, ﺷﺎﻳﺪ!

ﺩﻳﮕﺮ ﻫﻴﭻ ﻭﻗﺖ...

ﻫﻴﭻ ﭼﻴﺰ...

اﺯ اﻭ ﻧﺨﻮاﻫﻢ.....!!!!!