ﺩﻗﺎﻳﻘﻲ.....

ﺩﻗﺎﻳﻘﻲ ﺩﺭ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﺩﻟﺖ ﺑﺮاﻱ ﻛﺴﻲ ﺁﻧﻘﺪﺭ ﺗﻨﮓ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ ﻛﻪ ﻣﻲ ﺧﻮاﻫﻲ اﻭ ﺭا اﺯ ﺭﻭﻳﺎﻫﺎﻳﺖ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺑﻜﺸﻲ و ﺩﺭ ﺩﻧﻴﺎﻱ ﻭاﻗﻌﻲ ﺑﻐﻠﺶ ﻛﻨﻲ.....

اﻱ ﻛﺎﺵ...

اﻱ ﻛﺎﺵ ﻣﻲ ﺩﻭﻧﺴﺘﻲ ﻣﻦ ﻫﻨﻮﺯ ﻣﻨﺘﻆﺮﺗﻢ...

ﻫﻨﻮﺯﻡ ﻋﺎﺷﻘﺘﻢ...

اﻣﺎ ﺗﻮ ﻟﻌﻨﺘﻲ ﺣﺎﺿﺮ ﻧﺸﺪﻱ ﻏﺮﻭﺭﺗﻮ ﺑﺸﻜﻨﻲ....

ﻣﺨﺎﻃﺐ ﺧﺎﺹ!

ﺯﺧﻢ ﻫﺎﻱ ﺩﺳﺘﻢ ﺭا ﻣﻲ ﺑﺴﺖ و ﻣﻲ ﮔﻔﺖ ﭼﺮا ﺑﺎ ﺧﻮﺩ ﭼﻨﻴﻦ ﻛﺮﺩﻱ?

ﻭﻟﻲ....

ﺯﺧﻢ ﻫﺎﻱ ﺑﺰﺭﮒ ﺩﻟﻢ ﺭا ﻧﺪﻳﺪ ﺗﺎ ﺑﮕﻮﻳﺪ ﭼﺮا ﺑﺎ ﺗﻮ ﭼﻨﻴﻦ ﻛﺮﺩﻡ...

ﻧﻘﺸﻪ ﺳﺮﺯﻣﻴﻨﻢ...

اﻱ ﻛﺎﺵ ﻧﻘﺸﻪ ﺳﺮﺯﻣﻴﻨﻢ ﺑﻪ ﺟﺎﻱ ﮔﺮﺑﻪ ﺷﺒﻴﻪ ﺳﮓ ﺑﻮﺩ...

ﺗﺎ ﻣﺮﺩﻣﺶ ﺑﻪ ﺟﺎﻱ اﻳﻦ ﻫﻤﻪ ﺧﻴﺎﻧﺖ ﻛﻤﻲ ﺑﺎﻭﻓﺎ ﺑﻮﺩﻧﺪ...

اﻣﺎﻥ اﺯ ﻟﺤﻆﻪ اﻱ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺧﻮﺩﻡ ﻣﻲ ﺁﻳﻢ...

ﺩﻟﻢ ﻛﻪ ﻣﻲ ﮔﻴﺮﺩ...

ﺑﻲ ﺣﻮﺻﻠﮕﻲ اﻣﺎﻧﻢ ﺭا ﻣﻲ ﺑﺮﺩ;

ﺭﻭﻱ ﻣﺒﻞ ﻭﻟﻮ ﻣﻲ ﺷﻮﻡ و ﻛﺎﻧﺎﻝ ﻫﺎﻱ ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮﻥ ﺭا ﺑﺎﻻ ﭘﺎﻳﻴﻦ ﻣﻲ ﻛﻨﻢ...

ﮔﺎﻫﻲ ﻧﺎﺧﻮﺩﺁﮔﺎﻩ ﺷﻤﺎﺭﻩ اﺕ ﺭا ﺑﺎ ﻛﻨﺘﺮﻝ ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮﻥ ﻣﻲ ﮔﻴﺮﻡ...

ﻭاﻱ!

اﻣﺎﻥ اﺯ ﻟﺤﻆﻪ اﻱ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺧﻮﺩﻡ ﻣﻲ ﺁﻳﻢ.....

ﺣﺮﻑ ﻫﺎﻳﺖ...

ﮔﻨﺎﻩ ﺗﻮ ﺭﻓﺘﻦ ﻧﻴﺴﺖ...

ﮔﻨﺎﻩ ﺗﻮ اﻳﻦ اﺳﺖ!

ﻛﻪ ﺣﺮﻑ ﻫﺎﻳﺖ...

ﺑﻮﻱ ﻣﺎﻧﺪﻥ می ﺩاﺩ...

ﺗﻮ...

ﻣﻲ ﺗﺮﺳﻢ ﻛﺴﻲ ﺑﻮﻱ ﻋﻂﺮ ﺗﻨﺖ ﺭا ﺑﮕﻴﺮﺩ...

ﻧﻐﻤﻪ ی ﺩﻟﺖ را ﺑﺸﻨﻮد...

و ﺗﻮ...

ﺧﻮ ﺑﮕﻴﺮﻱ ﺑﻪ ﻣﺎﻧﺪﻧﺶ!!!!!

ﻧﺒﺎﺷﻲ.....

زﻣﺴﺘﺎﻥ و ﺗﺎﺑﺴﺘﺎﻥ ﻧﺪاﺭﺩ...

ﻧﺒﺎﺷﻲ...

ﭼﻬﺎﺭ ﺳﺘﻮﻥ ﺑﺪﻧﻢ ﻣﻲ ﻟﺮﺯﺩ...!!!!!

اﻧﺘﺨﺎﺏ ﻣﻦ!

ﻣﻦ اﺯ اﻧﺘﺨﺎﺑﺎﺗﻲ ﻛﻪ ﻣﻲ ﮔﻮﻳﻨﺪ ﺳﺮ ﺩﺭ ﻧﻤﻲ ﺁﻭﺭﻡ!

اﻧﺘﺨﺎﺏ ﻣﻦ ﻓﻘﻄ ﺗﻮ ﺑﻮﺩﻱ...

ﻛﻪ ﻧﻴﺴﺘﻲ...

ﺷﺮﻳﻚ ﺑﻲ ﺧﻮاﺑﻲ ﻫﺎﻳﻢ!

ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﻧﻤﻲ ﺩاﻧﻢ ﺧﻮاﺏ ﻫﺎﻳﺖ ﺭا ﺑﺎ ﻛﻪ ﺷﺮﻳﻚ ﻣﻲ ﺷﻮﻱ...

اﻣﺎ ﺑﺪاﻥ ﻫﻨﻮﺯ ﺷﺮﻳﻚ ﺗﻤﺎﻡ ﺑﻲ ﺧﻮاﺑﻲ ﻫﺎﻱ ﻣﻦ ﺗﻮﻳﻲ.....